dinsdag 31 maart 2015

Speeddate

Hoe maak ik kennis met een omvangrijke groep bibliotheekmedewerkers en een nog grotere groep vrijwilligers, vroeg ik me in de eerste werkweek af. Natuurlijk zijn er vaste overleggen zoals die van het managementteam, de ondernemingsraad of het overleg met de medewerkers van het team facilitair dat ik mag aansturen. Nadeel is dat ik een beperkt aantal mensen zie en spreek. Ik nam het initiatief voor een gezamenlijk koffiemoment, waardoor ik er in ieder geval achter kwam dat ik naar de uitslagen van Go Ahead Eagles moest kijken om mee te kunnen praten met de vrouwen en mannen van logistiek. Ik durfde nauwelijks te zeggen dat ik tot voor kort geen flauw idee had dat deze voetbalclub uit Deventer komt.

Speeddate met Hanneke Nutbey en Germaine Trooster
Natuurlijk kan in een organisatie met zeven filialen nooit iedereen op dat ene moment in de centrale vestiging zijn. De oplossing werd een ronde langs alle vestigingen waar ik kennis maakte met verschillende medewerkers en in het kielzog daarvan alle bibliotheekfilialen kon bekijken.

Een andere oplossing werd de speeddate. Ik nodigde iedereen uit om een afspraak te maken voor een half uur om daarin elkaar iets beter te leren kennen. Het blijkt een gouden greep. Sultan vertelde me over haar werk in de frontoffice, Hetty gaf me een klein, fel oranje koffertje met een boek, een cadeau dat uitgereikt wordt aan iedereen die meedoet aan Boekstart, Jos legde uit wat de bibliotheekformule is, Ina vertelde me meer over haar persoonlijke achtergrond en we herkenden elkaars katholieke verleden, Yvonne beschreef hoe ze als fysiotherapeut in de bibliotheek terecht kwam, Arja vertelde enthousiast over het dichterscafé en Judith sprak vol warmte over het mooie team en de resultaten van Koek en Boek. Het is maar een greep van de verhalen die ik te horen kreeg. Belangrijk is ook dat mensen zich vrij voelen om zich kritisch te uiten. Natuurlijk zijn er, zoals in iedere organisatie, zaken die beter kunnen en ik zal eerlijk bekennen dat er soms sprake lijkt te zijn van Kafkaiaanse toestanden waarbij de een op de ander wacht en de ander op de een. Maar de grondtoon die ik hoorde (en hoor) is er een van enorme passie, gedrevenheid en plezier in het werk. Waar vind je nog organisaties waar de medewerkers zelfs na 30, soms zelfs bijna 40 jaar werken, nog iedere dag met plezier naar hun werk gaan?

Alice van Diepen
directeur

maandag 30 maart 2015

Zijn bliksem zijn donder: over Bachs passiemuziek

Bachs Mattheuspassie behoort tot de grootste monumenten van de westerse cultuur. Met name in de dagen voor Pasen wordt het grote koorwerk veelvuldig uitgevoerd in Nederland. Ook in Deventer vindt in de komende dagen een aantal uitvoeringen plaats, met onder meer het Deventer Vocaal Ensemble onder leiding van Klaas Stok.

Bach was zich van de status die zijn meesterwerk zich zou verwerven natuurlijk niet bewust. De Mattheuspassie werd voor het eerst uitgevoerd op 15 april 1729, Goede Vrijdag, in de Thomaskirche in Leipzig onder leiding van Johann Sebastian Bach zelf. Bij Bachs leven werd het werk nog viermaal uitgevoerd. Sinds de herontdekking door de componist Felix Mendelssohn een eeuw later geldt het als hét muzikale meesterwerk van de barok.

Er is over Bach en zijn muziek veel geschreven, en er zijn vele uitvoeringen op cd en dvd te beluisteren. Zo heeft de journalist Martin van Amerongen de vooraanstaande positie van dit passiewerk in de muziekgeschiedenis proberen te omschrijven in zijn amusante werk Zijn bliksem zijn donder. De musicus Jan Rot heeft het werk hertaald, naar eigen zeggen om iedereen weer te laten weten wat hij stond te zingen, waar men naar luisterde.  Een veelheid aan uitvoeringen op cd, en zelfs ook nog op lp, is op een rij gezet door de collega's van de muziekbibliotheek uit Rotterdam en is te reserveren via onze website. Zonder extra kosten! U kunt ook naar het werk gaan kijken: in Filmhuis de Keizer wordt een muziekdocumentaire over deze compositie vertoond.

Zelf houd ik meer van de Johannes Passion van Bach. Een wat kleiner werk, niet minder majestueus, maar dat intiemer kan klinken, zeker als het in een minder grote bezetting wordt uitgevoerd. Iets dat voor mij beter past bij de inhoud van de evangelieteksten, Zo kunnen smaken natuurlijk verschillen. Gelukkig hebben we voor vele voorkeuren muziek in huis. Kom gewoon eens luisteren.

dinsdag 24 maart 2015

Eerste cursus Werken met de e-overheid succes

Deze maand is de eerste cursus Werken met de e-overheid afgerond. Vier weken lang, gedurende 1 dagdeel per week zijn er zijn 11 cursisten getraind in het handiger worden bij het invullen van digitale formulieren van de overheid. Voor alle deelnemers was er een certificaat dat overhandigd werd door burgemeester Andries Heidema. De gemeente Deventer organiseert samen met de Bibliotheek Deventer de cursus Werken met de e-overheid
Cursisten en docenten van de eerste cursus Werken met de e-overheid.
Vijfde van links, met ambtsketen, burgemeester Andries Heidema.
De docenten van de cursus waren twee vrijwilligers van de bibliotheek, die in november hiervoor een training gekregen hebben van de Stichting Digisterker. Met een gemiddeld cijfer van 8,4 toonden de deelnemers zich heel positief over de cursus. Ze waren tevreden over de inhoud en de manier van lesgeven, maar ze gaven vooral aan voldoende geleerd te hebben om zelf met de e-overheid om te gaan. Daarmee is de doelstelling van de ontwikkelaar van de cursus, Stichting Digisterker, behaald.

Nieuwe cursus
Uit de evaluatie bleek verder dat de cursisten de cursus zeker aan zouden raden aan anderen. Het mooie is nu dat er al weer een nieuwe ronde op het programma staat. Die begint op maandag 13 april (13.30 - 15.30 uur), en u kunt zich er nog voor inschrijven.

De cursus is ingedeeld in modules en gaat over
  • het aanvragen en gebruiken van DigiD;
  • het zoeken en vinden van informatie op overheidswebsites
  • het aanvragen (van bijvoorbeeld een toeslag of het (digitaal) maken van een afspraak);
  • het gebruiken van persoonlijke omgevingen van overheidsorganisatie (zoals Mijn toeslagen, werk.nl en MijnOverheid);
  • het gebruik van Regelhulp
Meer informatie vindt u op: www.obdeventer.nl/taaldigipunt
Wilt u zich opgeven dan mailt u naar: taaldigipunt@obdeventer.nl of u belt: 0570-675700. U wordt dan teruggebeld.

dinsdag 10 maart 2015

Wakker worden zonder benen

Lezing Victor Staudt maakt indruk

In 1999 nam Viktor Staudt het besluit om uit het leven te stappen. In zichzelf had hij van iedereen afscheid genomen en kon hij alles loslaten. De zelfmoordpoging heeft hij overleefd, maar hij moest wel beide benen missen. Nu is Viktor Staudt auteur van de boeken ‘Het verhaal van mijn zelfmoord en hoe ik de angsten en depressies overwon’ en ‘Een leven op rolletjes’, en geeft hij lezingen waarmee hij het taboe wil doorbreken over onderwerpen als depressie, borderline, angsten en zelfdoding.

Bezoekers spelen "een steekje los" ter voorbereiding
Maandag 9 maart was Staudt in het kader van de Boekenweek 2015 te gast in de Bibliotheek Centrum om het gesprek aan te gaan met ruim 50 aanwezigen. De avond startte met een inloop waarbij bezoekers met elkaar in gesprek gingen over allerlei zaken waar je als mens met psychische problemen of als naaste/mantelzorger mee te maken krijgt. Medeorganisator Stichting Vriendendiensten gebruikte hiervoor het spel “een steekje los”.

Het verhaal
De lezing van Staudt begint bij het begin. In zijn jeugd zag Viktor zijn tijd op school als zwart-wit en zijn leven daarbuiten in kleur. Iets wat op het voortgezet onderwijs wel goed zou komen dacht Victor. Maar hij begon te stotteren en ontwikkelde een borderline stoornis, een diagnose die pas vele jaren later gesteld werd. Minderwaardigheid, faalangst, paniekaanvallen en moeite met het aangaan van relaties zorgden ervoor dat Staudt in een isolement terecht kwam. De eenzaamheid maakte hem diep ongelukkig en hoe hij het ook probeerde, met sport, werken en gezond leven, de mist trok niet op. Er was nog maar één uitweg.

Zijn zelfmoordpoging mislukte en Victor Staudt moest verder, maar hoe? Zijn arts adviseerde hem om een boek te gaan schrijven over zijn leven en zijn poging hieraan een einde te maken. Dit gebeurde pas 10 jaar later, de schaamte zat in de weg: ‘het was veel gemakkelijker om te vertellen dat ik mijn benen was kwijtgeraakt bij een motorongeluk’. Het keerpunt kwam toen de arts antidepressiva ging voorschrijven. Medicatie die hij altijd zou moeten blijven gebruiken weet Staudt uit ervaring. Ondanks de momenten waarop hij nog last heeft van depressie kan hij er beter mee omgaan. Het gaat dan ook een stuk beter.

Victor Staudt gaat in gesprek met bezoekers om het taboe op depressie en zelfdoding te doorbreken

Vragen en ervaring delen
Het verhaal is vaker verteld maar de openhartigheid waarmee het gebeurde maakte indruk bij de bezoekers. En het nodigde uit tot het stellen van moeilijke en persoonlijke vragen en het delen van ervaringen. Zo vertelde iemand naar aanleiding van een vraag over Victors medicijngebruik, dat zij ook veel baat heeft bij de medicijnen en weer veel beter kan functioneren.
Eén van de  bezoekers was op zoek naar handvatten hoe om te gaan met iemand die ook met fysieke beschadigingen uit een zelfmoordpoging gekomen is. ‘Ieder mens is anders en daar kan ik dan ook geen goed antwoord op geven’, was zijn reactie. ‘Wat wel heel goed is dat je er regelmatig komt en bent voor deze persoon, zodat hij weet en voelt dat er iemand voor hem is’

Zelfdoding maakt veel los bij nabestaanden, ze blijven bijna altijd met de vraag zitten hoe de laatste momenten beleefd worden en of ze het niet waard waren om voor te blijven leven. Victor kan daar een klein beetje inzicht in geven door het vertellen van zijn verhaal: ‘Het idee ontstaat op een gegeven moment en groeit langzamerhand, maar je bent zo met je zelf bezig dat je niet denkt aan de gevolgen voor anderen.’

Voor degene die zijn vraag niet in het openbaar wilde stellen was er mogelijkheid informeel na te praten. Niet alleen met Victor Staudt, maar ook met elkaar of met de vrijwilligers en professionals van Mindfit en de Vriendendiensten.

De avond werd gehouden in het kader van de Boekenweek 2015 met het thema 'Waanzin, te gek voor woorden'. De organisatie was een samenwerking tussen Wijkwinkel, de Bibliotheek, Stichting Vriendendiensten en Mindfit.

maandag 9 maart 2015

Cursiefjes in de Kroeg, intiem en overdonderend

'Wacht maar tot je slaapt rotzak, dan smeer ik teer op je kloten!' Andy Fierens tettert de woorden in het gezicht van een man die nietsvermoedend Bierencafé De Heks binnenkomt. Overdonderd neemt hij plaats op de dichtstbijzijnde kruk, realiseert zich wat er aan de hand is en luistert daarna met plezier naar de rest van het optreden van de Vlaamse dichter/performer. Hilariteit bij het overige publiek dat trouwens verre van nietsvermoedend was. Ze waren allemaal heel bewust afgekomen op de derde editie van Cursiefjes in de Kroeg.

Andy Fierens aan het werk in Café de Heeren op de Brink
Alle zes, want het aantal toehoorders was aan het begin van het eerste van de vijf optredens nog niet groot. Dat, in combinatie met het ontbreken van een microfoon, maakte het wel tot iets bijzonders. Fierens bewoog zich al dichtend door de kroeg en kwam soms angstvallig dichtbij met zijn rake, harde, af en toe zelfs schokkende, maar bovenal humoristische gedichten.

Mazzel
Voor mij als begeleider was het gelijk duidelijk dat ik een geweldige middag tegemoet zou gaan. Al zou hij elke keer hetzelfde doen, de uitdrukking op de gezichten van de mensen zouden me zeer gaan vermaken. Andy bracht bij elk optreden minstens één nieuw gedicht. Favoriet was wel het stuk met daarin de eerste zin van dit blog. Het heet 'Mama's en Papa's' en komt uit zijn laatste bundel Wonderbra's en Pepperspray waarin de wat meer toegankelijke werken staan (in vergelijking met Grote Smerige Vlinder). Het gedicht kunt u hier lezen of beter nog, hier bekijken. Een journalist van de Stentor was erbij toen Fierens het gedicht voordroeg in COC-café Fabulous en maakte er een opname van.

Moeder met dochters uit Twente, Groningen en Deventer
genieten zichtbaar van de optredens
Pech
U begrijpt het, u heeft iets gemist als u niet geweest bent. Net als ik trouwens, want hoewel mijn middag goed was met de dichter en vooral ook oprecht vriendelijke en geïnteresseerde Andy Fierens (meer dan statistisch oké) heb ik natuurlijk alle andere optredens niet mee kunnen maken. Die van Tosca Niterink & Anita Janssen, van Phillip Huf, Sanneke van Hassel & Ton Rozeman en die van Asis Aynan.

Met die laatste ging onze kersverse directeur Alice van Diepen op stap:
Een Haarlemse schrijver
Bij ‘Cursiefjes in de Kroeg’ mocht ik mee als begeleider van Asis Aynan, schrijver van zeer korte verhalen. Omdat ik bij ieder café de schrijver moest inleiden had ik me ingelezen en zijn bundel ‘Veldslag’ gelezen. Ik ontdekte dat zowel Asis als ik in Haarlem onze jeugd hebben doorgebracht. Weliswaar zit er 20 jaar in tijd tussen, maar omdat we beiden op katholieke scholen hebben gezeten voelde ik een zekere verwantschap. Asis gebruikt zijn Nederlands Marokkaanse achtergrond bij het schrijven over allerlei gebeurtenissen uit het dagelijks leven;  ouders, familie, liefde, school. Mooi vond ik het verhaal over de lagere school waar hij zich, met het zelfgebakken brood van zijn moeder, ongemakkelijk voelde omdat alle kinderen uit zijn klas de ‘gewone’ boterhammen in hun lunchpakketje hadden zitten.
Bijna een privémoment: Asis Aynan(midden) en zijn publiek
Het was heel apart om samen met hem langs vijf Deventer kroegen te lopen. Iedere kroeg z’n eigen sfeer en eigen publiek. We hadden trouwens wel een flinke concurrent. Het prachtige lenteweer zorgde ervoor dat de meeste mensen buiten zaten en de opkomst binnen wat tegenviel. Voor de sfeer maakte het trouwens niet uit, Asis kon zowel met kleine gezelschappen als grotere groepen prima omgaan. Zelf vond ik het wel grappig om vijf keer min of meer hetzelfde verhaal te horen. Je realiseert je dan dat je iedere keer toch weer anders luistert en details hoort die je de keer ervoor niet hoorde. En ook Asis ging iedere keer net even anders te werk, de ene keer aangevuld met een gedicht, de andere keer met een nagesprek waarin hij meer vertelde over zijn schrijverswerk en zijn islamitische achtergrond. Het was een bijzondere ervaring deze stralende zondagmiddag in de kroeg met cursiefjes. 
Meer
We zijn het eens, we mogen terugkijken op een mooie dag waar iedereen hard aan gewerkt heeft. De schrijvers, de organisatie van de Deventer Boekenweek, de medewerkers van de bibliotheek en de vele vrijwilligers. En het is nog lang niet op. De Boekenweek duurt nog tot en met 15 maart. Kijk op www.deventerboekenweek.nl voor het volledige programma.

donderdag 5 maart 2015

Waanzin en muziek: te gek voor woorden, te gek om naar te luisteren en te ondergaan

Waanzin is het thema van de 80ste Boekenweek, die van 7 tot en met 15 maart wordt gehouden. Een thema met veel literaire raakvlakken. In iedere vestiging is er een display te zien van boeken en films die het thema als onderwerp hebben.

Maar ook veel musici hebben op schitterende wijze (hun eigen) waanzin tot kunst verheven. In de bibliotheken aan de Brink en in Colmschate kunt u de volgende albums volledig beluisteren op de daartoe ingericht MuziekwebLuister-plekken:

Lucia di Lammermoor is een opera van Gaetano uit 1835 over een vrouw die verliefd is op een aartsvijand van haar familie. Zwaar onder druk gezet trouwt ze met een man van wie ze niet houdt. Op haar huwelijksnacht steekt ze haar kersverse echtgenoot neer en sterft. Maar niet voordat zij een lange waanzinaria gezongen heeft. De melodramatische vertolking door de sopraan NatalieDessay, gedirigeerd door Valery Gergiev, is er een om je vingers bij af te likken.



Het lieve liedje Be my baby uit 1963 van The Ronettes werd geproduceerd door de invloedrijke Phil Spector, bekend van zijn Wall of Sound. Om de perfecte geluidsmuur op te trekken was hij keihard voor zijn musici. Daarbij schuwde hij dictatoriale methodes niet. Spector zit sinds 2009 vast wegens moord. Zijn grootste fan en geniale gek Brian Wilson (Beach Boys) kon het liedje naar verluidt soms wel uren achter elkaar opzetten. Tot afgrijzen van zijn omstanders.




Hij is diverse keren opgenomen in een psychiatrische kliniek, maar de pianist en zanger Daniel Johnston wist uit te groeien tot een cultheld. Misschien wel dankzij zijn privéproblematiek waar hij openlijk over zingt in zijn kinderlijk eenvoudige liedjes. Volgens Johnston maakte hij een pact met de duivel om beroemd te worden.






Componist Robert Schumann (1810 - 1856) was bipolair, een stoornis die bij veel creatieve mensen voorkomt. Zijn manische en depressieve kanten kwamen ook in zijn muziek tot uitdrukking. Hij creëerde er de imaginaire personages Eusebius en Florestan voor, die elk totaal andere composities maakten. Schumanns laatste jaren waren triest: na een sprong in de Rijn liet hij zich vrijwillig opnemen in een gesticht, waar hij op 29 juli 1856 overleed.





MuziekwebLuister maakt meer dan 6 miljoen tracks digitaal te beluisteren in uw bibliotheek. Mooi, waanzinnig, lieflijk, groots of intiem: er zit vast iets bij waar u van geniet.