maandag 30 september 2013

Zo!

Bibliotheekmensen zijn van huis uit bescheiden. Ze schreeuwen niet, zijn doorgaans beleefd en dringen zich niet op. Net zoals een bibliotheek doet. Een bibliotheek is er, je mag er gebruik van maken, maar schreeuwt niet en dringt zich niet op. De leugen mag er naast de waarheid slapen en niemand die er wat van zegt. Dat maakt van de bibliotheek een plek waar iedereen terecht kan 'zonder aanziens des persoons'. De bibliotheek zal haar karakter moeten behouden, maar de bescheidenheid moeten laten varen.

De tijden veranderen, de wereld om ons heen is fors veranderd. Vooral door de opkomst en bloei van Internet. Informatie is digitaal geworden, boeken worden E-books en via pc, tablet en telefoon zijn we altijd en overal online. 'Bouw maar iets kleins' zei aan het slot van het politiek café een meneer uit de zaal over de nieuwe bibliotheek. 'Waarom zou je over een paar jaar in hemelsnaam nog een bibliotheek moeten hebben als alles online is?' Ik moest op dat moment mijn bescheidenheid laten varen en kort en bondig vertellen waarom een bibliotheek in de toekomst noodzaak blijft voor individu en samenleving.Laat ik het nu iets uitgebreider doen.

Schatkamer
Op dit moment lenen we nog steeds een miljoen boeken, cd's en DVD's uit. Dat is nog steeds heel substantieel. Laten we die op een hoop leggen en iemand vragen te zorgen dat ze in de vestiging naar keuze opgehaald kunnen worden. Dan begrijp je dat er wel iets van organisatie en ook gebouwen nodig is om dat voor elkaar te krijgen.
Tegelijk weten we dat stap voor stap ook in Nederland - waar het door het kleine taalgebied wat langzamer gaat - steeds meer boeken als Ebook beschikbaar komen. Dus ergens over een aantal jaren zullen meer E-books gelezen worden dan papieren boeken. We hebben als bibliotheek al een aanbod E-books, dat in januari 2014 uitgebreid zal zijn naar ca 4.000 actuele titels. De rechtenvrije E-books zitten al lange tijd in onze catalogus. De VakantieBiebApp zorgt voor leuke aanbiedingen om er kennis mee te maken. Zo hebben we een flinke schatkamer aan fysieke en digitale bronnen. Een ongekende hoeveelheid die we op maat toegankelijk moeten maken voor specifiek gebruik. Dat doen we met een catalogus die alle bronnen toegankelijk maakt. Maar ook met relevante selecties van bronnen rond schrijvers, thema’s en onderwerpen, zoals in onze wiki.

Werkplaats
De helft van onze gebruikers zijn kinderen. Zij zijn bezig zich te ontwikkelen tot zelfredzame individuen in een dynamische samenleving. Daarvoor is de bibliotheek een werkplaats. Die samen met tal van partners ondersteunende programma's heeft, gericht op basisvaardigheden als taal, lezen, digitale en mediavaardigheden. Maar die ook zorgt voor basisinformatie op het gebied van wonen, zorg en welzijn. Niet alleen voor kinderen, maar ook voor volwassenen die een steuntje in de rug kunnen gebruiken. De VoorleesExpress leest elke halfjaar 20 weken lang voor in gezinnen zonder voorleestraditie. Boekstart brengt baby's, peuters en kleuters actief in aanraking met boeken, taal en lezen. De Bibliotheek Op School zorgt dat er professionele ondersteuning is, dat kinderen met meer plezier meer leeskilometers maken en daardoor taalvaardiger worden en betere schoolprestaties kunnen leveren.
Met Lees en schrijf ondersteunt onze werkplaats volwassenen die met taal en basisvaardigheden actief zijn. En dat zijn grote aantallen. 10-15% van de bevolking is onvoldoende basisvaardig om zichzelf te redden in de samenleving.
Het 'Huis der taal' woont bij ons in en tal van trainingen en cursussen worden met partners in en om de bibliotheek uitgevoerd.
De Wijkwinkel zorgt dicht bij huis in wijk en buurt, en digitaal, voor het toegankelijk en bruikbaar maken van de informatie op het gebied van Wonen, zorg en welzijn. Samen met alle organisaties en personen op dit gebied. Een ongekende bron voor burgers en professionals op een ingewikkeld gebied van onze samenleving.

Onze werkplaatsprogramma's hebben een groot bereik en bereiken jaarlijks duizenden (jonge) mensen in het maatschappelijk hart van onze samenleving.

Ontmoetingsplaats
De bibliotheek is een Ontmoetingsplaats voor persoonlijke ontplooiing – voor mensen die dat willen. Dat doen we in aansluiting op de bronnen van kennis en cultuur die de bibliotheek beschikbaar stelt in de Schatkamer Er is elke dag wat te doen. En het mooie is dat de bibliotheek dat vooral faciliteert. Dat er sprake is van coproductie met partners en cocreatie met (groepen) gebruikers.
Het gaat hier om programma's als films kijken in de Kleine Keizerin, Leesclubs, het dichterscafé, lezingen, de Volksuniversiteit, het Huis van Zwarte piet, de Kinderboekenweek, Nederlands Leest etc. Programma's en activiteiten met op jaarbasis tienduizenden deelnemers.

Het is bij ons zichtbaar dat de nieuwe programma's van de bibliotheek er toe doen, maar bij bibliotheken die hun huisvesting al eerder vernieuwden en aanpasten aan de veranderingen in de samenleving, zijn de resultaten en het bereik en dus de betekenis van de bibliotheek al veel verder gevorderd.
De bezoekersaantallen groeiden en verdubbelden, de gemiddelde verblijfsduur steeg naar meer dan een uur en soms twee uur per bezoek.

Bibliotheken blijven schatkamers, maar worden steeds meer een werkplaats en een ontmoetingsplaats voor grote groepen burgers in het maatschappelijk hart van de kennissamenleving. En dat kan niet meer in een gebouw dat 50 jaar geleden is neergezet als uitleenbibliotheek. En wie denkt dat de bibliotheek nog alleen maar een uitleenbibliotheek is, is er blijkbaar al lang niet meer geweest of heeft zich niet verdiept in wat bibliotheken vandaag de dag doen. Die moet zich niet te veel willen bemoeien met de toekomst van onze bibliotheek. En al zeker niet met onze nieuwbouw.

Zo!

Jos Debeij



Neusgierig


Waar willen mensen meer van weten? Waar ligt hun vraag? In het project Neusgierig vragen Gonnie Kleine en Alied van der Meer dat aan Deventenaren van alle leeftijden.
Ze trekken met de Gele Verhalenbus door Deventer en registreren alle brandende vragen, van praktisch en alledaags tot universeel, diepgeworteld en geheimzinnig. Vragen en bijbehorende neusafdrukken vormen samen een groeiend monument van de Deventer nieuwsgierigheid, de 'eerste bouwstenen' op weg naar een nieuwe bibliotheek.

Meer lezen? Alle neuzen zien? Kom naar de Bibliotheek Centrum en zie de verzameling wijsneuzen groeien!!

Hieronder leest een selectie uit de antwoorden van 17 september. Toen stond de Gele Verhalenbus in het Winkelcentrum Zandweerd.

Zwemmen, daar wil ik alles van weten. Hoe je de schoolslag kan leren want die vind ik heel lastig. Ik wil later wereldkampioen zwemmer worden.
Luna, 6 jaar

Sport en de mens achter de sport. Ik zou Willem van Hanegem wel eens willen interviewen, dat is een prachtig mens. Ik zou wel eens willen weten hoe hij zich altijd heeft kunnen handhaven. Hij had niet al teveel techniek maar kon wel voetballen, hij had echt de wil om te winnen denk ik.
G. Winter, 71 jaar

Als kind wilde ik alles weten van techniek. Als er iets kapot ging aan mijn fiets of aan een apparaat, wilde ik het zelf kunnen maken. Mijn vader deed het dan voor en ik stond er op de neus bij. Interesse in techniek is gebleven, het geeft een kick dat je het zelf kunt redden. Ik vind nu zonne-energie en duurzaamheid wel heel boeiend. Hoe kunnen gewone mensen op een goedkope manier zelf energie opwekken?
Marjan, 55 jaar

Ik ben al zeventig jaar aan het schaken. Ik ontwikkel het alleen nog in het spelen zelf. Ik oefen of lees er niet meer over zoals vroeger. Het is nu pure ontspanning. En ik lees boek-besprekingen. Als het me wat lijkt dan ga ik kijken bij de bibliotheek. Meestal moet ik het aanvragen. Geen probleem. Prachtig dat dat kan!
Meneer Metz, 79 jaar

Ik wil weten waar het talencentrum is in Deventer en wat ik er precies kan doen. Ik wil graag mijn Engels verbeteren. De teacher-toets doen en dan lesgeven aan kinderen. Het is een mooie taal, een internationale taal, de constructie van de zinnen is… mooi,…gemakkelijk.
Fatima, 43 jaar

Immanuel Kant. Dat komt zo. Ik las een geinig artikeltje op internet over twee mannen in de rij voor de kassa ergens in Rusland. Ze  kregen ruzie over Immanuel Kant. Het liep zo hoog op dat eentje zijn pistool trok en op de ander schoot! Dan denk ik: wat is er dan zo boeiend aan die Kant dat daar zo’n ruzie van kan komen! Ik vind het ook heel romantisch!En Russisch!
Arlette, 41 jaar

Ik lees graag waargebeurde verhalen. Bijvoorbeeld over hoe het is met meisjes in Islamitische landen. Hier in de bakkerij komt ook wel eens een vrouw uit Afghanistan, die helpen we een beetje. Door haar word ik bijvoorbeeld nieuwsgierig naar die culturen. Afhankelijk van wat ik tegenkom in mijn leven denk ik: daar wil ik meer van weten. Maar Cissy van Marxveldt zou ik ook nog wel es willen lezen. Alleen, dat zie ik nooit meer ergens!
José, 57 jaar


Mede mogelijk gemaakt door:

vrijdag 27 september 2013

Neusgierig

Waar willen mensen meer van weten? Waar ligt hun vraag? In het project Neusgierig vragen Gonnie Kleine en Alied van der Meer dat aan Deventenaren van alle leeftijden.
Ze trekken met de Gele Verhalenbus door Deventer en registreren alle brandende vragen, van praktisch en alledaags tot universeel, diepgeworteld en geheimzinnig. Vragen en bijbehorende neusafdrukken vormen samen een groeiend monument van de Deventer nieuwsgierigheid, de 'eerste bouwstenen' op weg naar een nieuwe bibliotheek.

Meer lezen? Alle neuzen zien? Kom naar de Bibliotheek Centrum en zie de verzameling wijsneuzen groeien!!

Hieronder leest een selectie uit de antwoorden van 17 september. Toen stond de Gele Verhalenbus in het Winkelcentrum Zandweerd.

Ik ben niet nieuwsgierig, ik doe graag het huishouden. Als ik ‘s morgens wakker word heb ik al een plannetje wat ik ga doen. Huishoudelijke tipjes, nee hoor, ik doe het gewoon op mijn eigen manier. Allesreiniger en dan niet teveel. Mijn man is wel erg nieuwsgierig, als we op een terrasje zitten gaat ie altijd met iedereen praten, daardoor ben ik ook wel iets meer benieuwd naar mensen geworden.
Tonnie, 74 jaar

Ik studeer toerisme, ik vind marketing heel erg boeiend. Ik ben ook geïnteresseerd in andere culturen. Wat ik in Thailand indrukwekkend vond was dat boeddhisme, het mediteren, een heel andere manier van leven. Zij kijken meer naar zichzelf. Als je zo leeft kom je er beter achter wat je eigenlijk waard bent. Dat lijkt haaks te staan op de marketing, twee tegenpolen, maar dat vind ik juist spannend, daar zit ik dan tussenin.
Sebastian, 21 jaar

Hoe herten, uilen en eekhoorns overleven in de kou. Ik lees heel veel dierenboeken maar over herten kan ik niets vinden. Walvissen en dolfijnen zitten in de zee en dat water is gewoon warm en bovendien kunnen die beesten er wel tegen als het water wat kouder is.
Maar hoe doen die anderen het?
Dynasty, 8 jaar

Ik ben gek op busjes, volkswagenbusjes. Ik denk altijd: hoe komen mensen eraan, wat doen ze ermee? Ik loop wel eens te fantaseren dat ik iets heel anders zou willen doen en dan denk ik altijd eerst aan zo’n busje. Leuk beschilderd, een rijdende keuken bijvoorbeeld. Of dat ik de schoolpleinen ermee langsga voor remedial teaching, tekenen of verhalen schrijven. Maar ik heb nog steeds niet het lef, ik heb het nog steeds niet gedaan.
Bea, 57 jaar

Ik ben niet nieuwsgierig, ik heb geen vragen. Ik kijk ook niet op Facebook, het interesseert me echt niet wat iedereen doet.
Anoniem, 18 jaar

Alles op medisch gebied, daar ben ik nieuwsgierig naar. Nieuwe ontwikkelingen in de gezondheidszorg, het menselijk lichaam, operaties, alles wat maar met het medische te maken heeft. Ik volg op televisie, bij Discovery een patholoog die de doodsoorzaak vaststelt. Als kind ging ik ook al  visjes opensnijden om te kijken hoe die er vanbinnen uitzagen.
Ria, 55 jaar


Mede mogelijk gemaakt door:

                                                                    
                                                                  

                                                                                    

donderdag 26 september 2013

Twee kapiteins op één schip

                                                                                      
‘Nieuwsgierig? Ik ben niet nieuwsgierig!! Ik hoef niet alles van iedereen te weten!’ Ook dat toetert iemand ons af en toe in de oren op onze expeditie met de gele bus, onze zoektocht naar de vragen in Deventer. Een soort ‘bijvangst’ die ons begint te intrigeren. ‘Ik ben niet nieuwsgierig’ lijkt een beetje kribbig antwoord op de vraag: ‘Gluur je wel eens bij de buren?’ Een vraag die wij helemaal niet stellen, maar die blijkbaar toch meeklinkt.
‘Lage’ nieuwsgierigheid, noemt de Britse geleerde David Hume het in 18e eeuw. Nieuwsgierigheid die stiekem door een gaatje in de deur wil kijken naar menselijke gedrag. Hiertegenover staat de ‘hoge’ nieuwsgierigheid die door een microscoop of een telescoop naar feiten in de verte of dichtbij zit te turen. Dat heet ‘liefde voor kennis’. Tja. En waarom ‘mag’ het ene dan wel en het andere niet? Zijn die ‘hoge’ en die ‘lage’ niet gewoon zusjes of broertjes? Met elkaar in de clinch, elkaar beïnvloedend, versterkend, maar voortkomend uit  dezelfde behoefte naar dat eeuwige ‘willen weten’ van de dingen die nog verborgen zijn?
De ontdekkingen in de hogere regionen, worden op een zeker moment wereldkundig gemaakt. Vroeger door middel van kijkkasten op de kermis, geleerde of geheime genootschappen in donkere kamers, later via film, televisie en internet. Attracties met een steeds groter publiek. Kennis die, hoe dan ook, de wereld verovert. Eenmaal in het bezit van de kijkkast, een huisbioscoop of internet, komt de mens van de ene glimmende vondst op de andere broeierige vraag. Want ja, het blijft een mens. Al getuigen niet alle opborrelende vragen van liefde voor de wetenschap, ze raken op z’n minst aan liefde voor ‘kennis’. En misschien groeit er zo, uit wat er aanvankelijk uitziet als stiekeme of lagere nieuwsgierigheid, omgekeerd ook weer een geaccepteerde menselijke interesse of zelfs een serieus onderzoek. Een onderzoek van mensen die nu eenmaal willen weten hoe ze moeten leven, opvoeden, hoe ze in vredesnaam gelukkig, rijk, bijzonder,ontspannen, aantrekkelijk, verheven, onthecht, interessant, kunnen worden. En daarvoor bij elkaar in de keuken willen kijken. En in de kamer. En in de slaapkamer. En in het hoofd.
Geheim en interesse? Hogere en lagere nieuwsgierigheid? Horen ze misschien juist bij elkaar als vissen in één net? Als kapiteins op een schip? Waarom zouden ze op elkaar moeten schelden over wie er aan het roer mag zitten en de weg moet uitstippelen, wie op de rotsen mag lopen? Terwijl ze in hetzelfde schuitje zitten en -een beetje zwalkend over de wateren- het eigenlijk sámen doen, al eeuwen. Waarschijnlijk kunnen ze helemaal niet zonder elkaar. Maar misschien ook niet zonder gekibbel. Het moet tenslotte wel een beetje spannend blijven!

Alied van der Meer

3e blog in het kader van project Neusgierig van Gonnie Kleine en Alied van der Meer, een kunstproject in de aanloop naar de nieuwe Deventer bibliotheek. Zie ook: www.obdeventer.nl

Mede mogelijk gemaakt door:

woensdag 25 september 2013

Een intiem geluid voor een groot publiek

Een interview met Delphine de Vigan

Op een prachtige lentedag in april mocht ik Delphine de Vigan interviewen aan een Amsterdamse gracht.
Zij was in Nederland om de Prix du Jeune Lecteur uit te reiken aan scholieren die een winnend essay hadden geschreven over “No et moi”, haar welbekende boek dat ook verfilmd is.
Tevens was haar nieuwste boek “Rien ne s’oppose à la nuit” in een Nederlandse vertaling enige weken hiervoor verschenen bij uitgeverij De Geus.

Delphine de Vigan (links) in gesprek met Sandra van Die
Op mijn vraag of zij ook meegewerkt heeft aan de productie van de film vertelt ze dat het schrijven van een boek en het maken van een film voor haar twee hele verschillende takken van kunst zijn. De schrijver van een boek heeft een andere bedoeling dan de maker van een film. Zij moeten elkaar dan ook volledig vrij laten, is haar mening.
Als schrijfster van “No et moi”(2007) zou ze nooit tevens de film zelf kunnen maken. Dat zou voor haar een soort verraad aan haar geschreven werk zijn.
Ze heeft het script dus ook niet van tevoren gelezen maar verklaart wel heel blij te zijn met het resultaat. Er zijn nog twee films in de maak, gebaseerd op haar boeken “Un soir de décembre” (2005) en “Les heures souterraines” (2009).

Wat betreft het maken van films: dat is voor haar een nieuwe uitdaging. Ze is momenteel in de afrondende fase van haar eerste film “A coup sûr”, volgens haar zeggen een lichtvoetige komedie die over een maand klaar moet zijn.

Het idee voor “No et moi”, over de bizarre vriendschap tussen het  vroegwijze meisje Lou en de dakloze jonge vrouw No kwam bij haar op toen ze in het echte leven oog in oog stond met een tenger meisje van rond de 18 jaar, die op straat leefde. Delphine had nooit beseft dat er zoveel jonge vrouwen dakloos zijn.
Het onderwerp van haar boeken is nooit “bedacht” maar is altijd een beschrijving van een emotie of een beeld dat zich aan haar opdringt. Zo zijn haar boeken niet bewust maatschappelijk geëngageerd, maar wordt ze wel soms bestempeld als een linkse schrijfster.  Dat gebeurde zeker ook toen haar volgende boek (“Les heures souterraines”) over het harde leven in een onderneming op wrange wijze erg actueel werd met tientallen zelfmoorden door werknemers van o.a. France Télécom.
De roman was niet een persoonlijk protest of een politieke daad, maar ze is uiteindelijk wel tevreden met het feit dat hij in dit kader gepubliceerd werd. Op deze manier gaan boeken een eigen leven leiden. Schrijven is voor haar veel meer een intieme, persoonlijke bezigheid en niet zozeer iets dat in het teken moet staan van de politiek.

Het gegeven dat No in het boek liefdevol wordt opgenomen in het kleine gezin van Lou (met verder alleen een vader en een moeder) is niet zozeer een dwingend voorbeeld voor hoe het zou moeten gaan in het normale leven. Het is eerder een beschrijving van een totaal ontredderd gezin met als achtergrond het verdriet van de depressieve moeder over het verlies van haar baby. Door puur toeval ontstaat deze onwaarschijnlijke situatie. Elk “normaal denkend” echtpaar zou zich wel twee keer bedenken voordat het instemt met de komst van een totaal onbekend, losgeslagen en ontheemd meisje in hun huis.
Het boeit de schrijfster vooral hoe dit heeft kunnen gebeuren. Juist in hun kwetsbaarheid komen ze terecht in een situatie die voor een ander onacceptabel zou zijn. Uiteindelijk wordt het gezin, juist door deze absurde keuze, weer wat gelukkiger en valt alles meer op zijn plaats.

Wellicht is het ook niet helemaal toevallig dat de moeder depressief is en haar dochter aan haar lot overlaat, wat ook als rode draad in het leven van Delphine zelf speelt, zo lezen we in haar nieuwste roman “Rien ne s’oppose à la nuit”.
In Frankrijk heeft dit boek, uitgekomen in 2011, al vele prijzen gewonnen, iets wat de schrijfster zelf ook heeft verrast.


Persoonlijk ben ik erg geraakt bij het lezen van dit boek over de jeugd van haar manisch-depressieve
moeder Lucille en het relaas over het leven als dochter van deze bijzondere vrouw, die op 61-jarige leeftijd zelf kiest voor de dood.
Delphine is in haar boek erg openhartig over zaken die speelden (en spelen) in haar familie van moeders kant. Zo komen de incest van opa George, die verder een erg innemende man is, de zelfmoorden van meerdere familieleden en natuurlijk de ziekteperiodes van haar moeder uitgebreid aan de orde.
Als dochter gaat Delphine op zoek naar wie haar moeder nu precies was. Daarvoor maakt ze een ronde langs haar grote familie (voornamelijk broers en zussen van haar moeder) die merendeels zeer openhartig is, maar ook vanwege de verschillende perspectieven zorgt voor twijfel over de precieze gang van zaken. Dat maakt het boek mijns inziens juist heel interessant, omdat dit in het dagelijkse leven niet anders gaat.

Op de vraag of ze ooit getwijfeld heeft of ze het boek wel zou uitgeven, antwoordt ze dat ze het van begin af aan heeft geschreven met de bedoeling om het naar buiten te brengen. Als dat niet zo was, zou het een ander boek zijn geworden. Alleen haar zus Manon zou het recht hebben gehad om haar veto uit te spreken. Dit heeft geleid tot wat aanpassingen van zaken die Manon te pijnlijk en te persoonlijk vond om naar buiten te brengen. Ze kreeg wel haar toestemming.

Natuurlijk heeft Delphine zelf enorm getwijfeld en was ze bang voor de reacties voor haar familie (dit beschrijft ze ook prachtig in het boek). Gaan ze dit boek accepteren? Verandert dit boek niet drastisch de relatie met haar familieleden? Uiteindelijk hebben ze veel respect getoond voor het eindresultaat.
Het onderwerp van haar volgende boek is nog niet bekend: ze is er nog niet aan begonnen en heeft zichzelf een korte pauze beloofd vanwege alle stormachtige belangstelling die ze heeft ervaren vanwege het succes van dit boek.

Rest ons dus om voorlopig uit te kijken naar haar eigen film (“A coup sûr”) en de verfilmingen van twee andere boeken, die op de rol staan.

Sandra van Die

dinsdag 24 september 2013

Neusgierig, citaten 4- 10 september

Waar willen mensen meer van weten? Waar ligt hun vraag? In het project Neusgierig vragen Gonnie Kleine en Alied van der Meer dat aan Deventenaren van alle leeftijden.
Ze trekken met de Gele Verhalenbus door Deventer en registreren alle brandende vragen, van praktisch en alledaags tot universeel, diepgeworteld en geheimzinnig. Vragen en bijbehorende neusafdrukken vormen samen een groeiend monument van de Deventer nieuwsgierigheid, de 'eerste bouwstenen' op weg naar een nieuwe bibliotheek.

Meer lezen? Alle neuzen zien? Kom naar de Bibliotheek Centrum en zie de verzameling wijsneuzen groeien!!

Hieronder leest een selectie uit de antwoorden van 4- 10 september. Toen stond de Gele Verhalenbus in het Winkelcentrum Borgele.

Wat gebeurt er als ons zonnestelsel tegen een ander zonnestelsel aanknalt? Vliegt de aarde dan uit z’n baan, gaan we dan weg van de zon? Bevriezen we allemaal?
Raoul, 10 jaar

Kunnen we op een of andere manier contact leggen met de mensen die dood zijn?
Bernadette, 45 jaar

Ja, ik heb even boodschappen gedaan en nu weet ik het. 1e vraag: Wat wordt er gemaakt van het verzamelde afvalplastic? 2e vraag: Waar wordt fleece van gemaakt en waar blijft het als het slijt in de was? 3e vraag: Waarom zitten die plastic microbolletjes nog steeds in allerlei producten? Waarom is er geen gemakkelijk lijstje openbaar gemaakt zodat je weet welke shampoo en tandpasta’s je kan boycotten?
Greet, 53 jaar

Ik wil meer weten van de hersenen van de linkshandige. Ik denk dat dyscalculie ermee samenhangt, maar er is vooral onderzoek gedaan met rechtshandigen! Wat moeten wij als ouders voor aanwijzingen geven aan onze linkshandige kinderen?
En: waarom zijn mannen van boven de veertig vaak zo lang van stof?
Anke, 42 jaar

Waarom lopen we als mensen zo achter elkaar aan? Waarom gaan we door met onze rat-race economie? Terwijl het al lang niet meer werkt. Waarom komt de ruilhandel niet van de grond? Waarom vernieuwen we niet? Het duurt allemaal zo lang! Waarom moeten we eerst met de kop tegen de muur lopen?
En van die breedsprakige mannen boven de veertig: dat zal een gebrek aan sex zijn denk ik.
Jack, 44 jaar

Wat is gezond eten? Welke soorten fruit vooral? Welke groente? Moeten we naar de supermarkt of naar de boer? Ik vind de berichten te tegenstrijdig. En hoe tegenstrijdiger het klinkt hoe nieuwsgieriger ik word. Eerst was melk goed voor elk, nu ineens alleen voor baby’s!
Jet, 52 jaar

Free-runnen vind ik leuk. Dan kan je over daken rennen. Daarom wil ik leren hoe het moet, de salto en vooral de ‘achteruit-salto’, de ‘backflip’. Daar ben ik voor de vakantie al mee begonnen. Maar ik heb nog wel hulp nodig.
Jelle, 10 jaar

Ik wil alles onderzoeken wat mensen blij kan maken: hoe ze gezonder worden, lichamelijk maar ook geestelijk, dat hoort bij elkaar. Ik geloof niet in het lot. Het gaat over hoe de mensen het samen doen. We horen ook bij elkaar. We zijn een ketting. Eén stukje kapot en  het systeem werkt niet meer goed. Maar we zijn niet meer zo goed voor elkaar. We zijn net radio’s die niet goed ontvangen, ons hart is niet afgestemd. Hoe krijgen we dat weer beter?
Hac, 60 jaar

Mede mogelijk gemaakt door:    
                                                                    

maandag 23 september 2013

Neusgierig, citaten 3- 10 september

Waar willen mensen meer van weten? Waar ligt hun vraag? In het project Neusgierig vragen Gonnie Kleine en Alied van der Meer dat aan Deventenaren van alle leeftijden.
Ze trekken met de Gele Verhalenbus door Deventer en registreren alle brandende vragen, van praktisch en alledaags tot universeel, diepgeworteld en geheimzinnig. Vragen en bijbehorende neusafdrukken vormen samen een groeiend monument van de Deventer nieuwsgierigheid, de 'eerste bouwstenen' op weg naar een nieuwe bibliotheek.

Meer lezen? Alle neuzen zien? Kom naar de Bibliotheek Centrum en zie de verzameling wijsneuzen groeien!!

Hieronder leest een selectie uit de antwoorden van 3- 10 september. Toen stond de Gele Verhalenbus in het Winkelcentrum Borgele.

Ik ben niet zo heel nieuwsgierig, ik zie het wel. Ik vind acteren wel leuk dat je iemand anders kan spelen. Ik zou wel willen weten hoe je het beste als acteur kunt oefenen zodat je beroemd wordt. Hoe je begint.
Sam, 11 jr 

Ik ben de man zonder vragen. Ik ben tevreden met hoe het is. O, wacht, laatst had ik toch een vraag. De krukas van mijn auto wordt aangedreven met een ketting. Die ketting moet af en toe gespannen worden net als bij een fiets. Het gebeurt bij een auto automatisch maar ik wilde weten hoe het werkte. Dat heb ik toen in een boek in de bibliotheek wel ontdekt!
Mijnheer Voortman, 82 jaar

Ik heb een zoon met autisme en ik zou veel er nog veel meer van willen weten. De kenmerken, de manier van omgaan, de beste woonvorm. Ik speur al veel op internet
zowel naar wat deskundigen zeggen als gewone mensen, lotgenoten. Het is nooit teveel, want elk geval is toch weer anders!
Mevr. L.V, 54 jaar

Hoe is judo eigenlijk ontstaan? Waar gingen ze dat het eerste doen en waarom?
Jaïr, 9 jaar

Hoe flexibel zijn de hersenen? In welke mate kunnen mensen hun hersenen trainen, of zelfs veranderen? Kun je door ander gedrag het vermogen van je hersenen oprekken?
Ik denk dat het minder is dan we hopen en willen, maar ik zou het wel graag onderzoeken.
Marleen, 34 jaar

Ik wil alles van dieren weten! Maar vooral: waarom mag ik geen hond?
Lisa, 7 jaar

Hoe kan de economie nou opgebouwd worden als er steeds meer werkelozen komen?
Hoe kunnen we nou meer kopen als we steeds minder geld te besteden hebben?
Hoe houden we de mooie landgoederen in stand? Hoe moeten we het met z’n allen doen?
Dat bezuinigen, ik weet het niet…Moet je niet juist heel veel investeren??
Mevrouw Willems, 84 jaar

Ik werk in de gehandicaptenzorg maar ik ga een opleiding erbij doen over verslaafdenzorg en de psychiatrie daaromheen. Heel erg boeiend. Mijn vraag is: wat is er allemaal gebeurd dat mensen zo ver komen? Wat maakt je vatbaar voor een verslaving? Ik ben ook benieuwd of ik al sterk genoeg ben om mensen op dat vlak te begeleiden. Heb ik het in me? Kan ik genoeg afstand houden?
Charmaine, 24 jaar
Mede mogelijk gemaakt door:

zondag 22 september 2013

Neusgierig, citaten 2- 10 september

Waar willen mensen meer van weten? Waar ligt hun vraag? In het project Neusgierig vragen Gonnie Kleine en Alied van der Meer dat aan Deventenaren van alle leeftijden.
Ze trekken met de Gele Verhalenbus door Deventer en registreren alle brandende vragen, van praktisch en alledaags tot universeel, diepgeworteld en geheimzinnig. Vragen en bijbehorende neusafdrukken vormen samen een groeiend monument van de Deventer nieuwsgierigheid, de 'eerste bouwstenen' op weg naar een nieuwe bibliotheek.

Meer lezen? Alle neuzen zien? Kom naar de Bibliotheek Centrum en zie de verzameling wijsneuzen groeien!!

Hieronder leest een selectie uit de antwoorden van 2 - 10 september. Toen stond de Gele Verhalenbus in het Winkelcentrum Borgele.

Meestal wil ik iets weten over de dingen die andere mensen hebben. Wat is dit? Wat is dat? Een steen op iemands kamer of zo. Waar komt ie vandaan? Ik pak het dan op en wil alles weten. Ook als mijn moeder iets heeft gekocht, dan wil ik weten waar ze het heeft gekocht, hoe duur het is. En als ik dan alles weet is het klaar, doei. Dan ga ik weer verder.
Romey,10 jaar

Hoe ging het met de watersnoodramp? Hoe maken ze dijken? Hoe werd de haring vroeger gevangen? Bestaat Nederland nog over honderd jaar? Waarom zijn Nederlanders zo groot? Is de pil wel goed voor vrouwen? En het eten: de ene dag is kip niet goed, de andere dag rundvlees! Wat kan je nog wel eten? Ik woon nu in Nederland, ik wil alles weten!
Jindi, 39

Wij hebben vier honden, een kat, konijn, guppies en slangetjes in water. Mijn hond is een kruising tussen een Yorkshire Terrier en een Boerenfox. Ik weet al veel van honden maar wil wel graag weten hoe oud al die honden kunnen worden.
Sanne, 9 jr

Wat zijn de beste plekken in om te skaten? Plekken met veel obstakels, ramps, railings en een goede vloer? Hard en goed glad?
Dylen 11 jr

Ik ben gek van dieren. Als we een nieuwe hond nemen zoek ik alles uit: kenmerken, karakter,  of ie goed met kinderen kan, allergie, of het een leergierige hond is, of ie veel haart. Voor de aanschaf zoeken we alles uit zodat we weten of ie bij ons past. En als de hond er is, gaat ie ook niet meer weg. Dan hoef ik ook niets meer te weten want ik heb ik alles al uitgezocht.
Gerondine, 39 jaar

Ik was als kind wel nieuwsgierig naar wat er na de dood is, en eigenlijk ben ik daar nog steeds benieuwd naar. Mijn lichaam gaat dood, de geest gaat verder, dat heb ik altijd wel gedacht. Maar toch ben ik nieuwsgierig hoe het dan is. Beter? Mooier? Mijn moeder zit ‘aan de andere kant’, die zou ik gelijk gaan opzoeken. Ik wil weten of ze gelukkig is en hoe ze het heeft daar.
Nicolien, 43

Mede mogelijk gemaakt door:

vrijdag 20 september 2013

Neusgierig, citaten 1-10 september

Waar willen mensen meer van weten? Waar ligt hun vraag? In het project Neusgierig vragen Gonnie Kleine en Alied van der Meer dat aan Deventenaren van alle leeftijden.
Ze trekken met de Gele Verhalenbus door Deventer en registreren alle brandende vragen, van praktisch en alledaags tot universeel, diepgeworteld en geheimzinnig. Vragen en bijbehorende neusafdrukken vormen samen een groeiend monument van de Deventer nieuwsgierigheid, de 'eerste bouwstenen' op weg naar een nieuwe bibliotheek.

Meer lezen? Alle neuzen zien? Kom naar de Bibliotheek Centrum en zie de verzameling wijsneuzen groeien!!

Hieronder leest een selectie uit de antwoorden van 1 - 10 september. Toen stond de Gele Verhalenbus in het Winkelcentrum Borgele.

Voetbal. Alles over de spelers, trainers en wedstrijden van Ajax en Go Ahead. Ik kan er niet genoeg van krijgen. Ik zou ook willen weten hoe het leven van een professionele voetballer eruit ziet. Wat doet hij nou de hele dag precies, hoe traint zo iemand? En ook het leven thuis, hoe is de omgang met de familie? Is ie ooit wel thuis?
Tim, 17 jaar

Ik zou wel grondonderzoek willen doen, overal ter wereld, ook buiten Europa. In Nederland vind ik het hele waterbeheer interessant. En wat daar dan de economische gevolgen van zijn.
Riekus, 17 jaar

Ik wil alles weten van sport, vooral van wielrennen en van de voetbalwereld. De miljoenendeals, de roddels en geruchten, alles wat er speelt, ik moet op de hoogte zijn. Ik hoef geen baan in de sport. Ik wil een baan met actie. Planologie. Dat je ruimtes, wijken, natuurgebieden inricht. Dat lijkt me wel interessant.
Christiaan, 16 jaar

Ik ben een denker, een analyticus, ik wil graag de waarheid achter de feiten horen. Heel systematisch: wie, wat, waar, wanneer, hoe en waarom. Gegevens verzamelen, analyseren en dan pas conclusies trekken. Ik noem dat ‘rechtsom’ denken. Veel mensen redeneren ‘linksom’. Dat is als zo oud als de wereld, het is een grondpatroon: dat je meteen een conclusie wilt trekken. Maar ik wil juist de vragen, dat is echt iets van mij. 
Ton, 87 jaar

Ik wil altijd weten wat er is, als ik iets zie dan wil ik het gewoon weten. Dan ga ik ernaartoe en dan vraag ik gewoon wat er is. Ik woon in deze flat, op de vijfde verdieping en ik zag jullie en toen ben ik naar beneden gegaan om aan jullie te vragen wat jullie doen!
Miro, 10 jaar

Mede mogelijk gemaakt door:

Ontdekkingsreizigers en schipbreukelingen

Hoe maken ze dammen en dijken? Waarom zijn Nederlanders zo lang? Hoe word je een goede acteur? Wat maakt mensen vatbaar voor verslaving? Wat gebeurt er als het ene zonnestelsel op het andere botst? Waarom zijn mannen boven de veertig zo breedsprakig? Afgelopen dinsdag vlogen de vragen weer alle kanten op. We streken we neer bij het winkelcentrum in Borgele waar we tussen de regenbuien door mensen van alle leeftijden ontmoetten rondom de gele bus met de neus. Het maakte niet uit: in de haast voor boodschappen, moe van het werk… in minder dan geen tijd diende de brandende vraag zich vanzelf aan.

Bekijk de diashow van de presentatie
in de bibliotheek en het ophalen
 van de neuzen in de wijk
Je zou denken: nieuwsgierigheid is aangeboren. Nieuwsgierigheid is van alle tijden. Maar waar wij ons vrijelijk kunnen verbazen en vrolijk dingen kunnen uitpluizen, was dat een slordige duizend jaar terug een stuk minder vanzelfsprekend. Nieuwsgierigheid en de middeleeuwen stonden haaks op elkaar. Augustinus definieerde nieuwsgierigheid als een trots die het geloof in God in gevaar bracht. Had Eva dat met eten van de appel niet al bewezen? Nieuwsgierigheid werd in die tijd afgebeeld als een hysterische vrouw met overal ogen en oren, een vrouw die van gekkigheid niet weet waar ze het zoeken moet. De mannen van de kerk en de adel konden dat natuurlijk ook goed gebruiken in hun handhaving van rust en orde. Maar langzamerhand -de renaissance stond voetentrappelend te wachten- ging de deur op een kier en vanaf dat moment kwam de honger naar kennis als een wilde stroom vragen tevoorschijn. De mens, eenmaal ontketend, wilde meer weten, meer snappen, meer kunnen. Over de wereld en over zichzelf. Hij gooide de dekens van zich af en trok erop uit. De machthebbers zagen oogluikend toe, want ja, het had zo weer zijn voordelen, dat zwerven over de wereld waarbij er af en toe ook nog eens een nieuw continent werd ontdekt met wat smakelijke gewassen op de koop toe.

Het begon zoetjesaan allemaal wat minder verdacht te worden al kregen veel vondsten nog het etiket van ‘curiositeit’ opgeplakt of vonden een plekje in een rariteitenkabinet. Maar de buitenissigheden werden uiteindelijk gemeengoed, weetgierigheid een positieve eigenschap. Tot op de dag van vandaag, tot aan de ontmoeting in de gele bus.

En hoe zit het intussen met de heersende macht? Is die met onze nieuwsgierigheid en kennis veranderd? Gelijkelijk verdeeld over iedereen met kennis? Natuurlijk heeft de toegang tot kennis bevrijdend en democratiserend gewerkt. Nog steeds. En tegelijk -en ook dat komen we tegen in de bus- is er de sluimerde of manifeste vraag: als iedereen zijn eigen waarheid kan vinden, zijn eigen richting uitstippelt, waar gaan we dan met z’n allen naar toe? Als niemand zich nog iets door een ander laat wijsmaken, zijn we dan niet allemaal eilandjes in een grote zee? Komen we dan nog wel verder? Of worden we dan -het klinkt bijna als middeleeuwse angst- schipbreukelingen, overspoeld door de chaos? Of, zoals de 60-jarige Hac zich afvroeg: hoe zorgen we ervoor dat we niet allemaal betweterige radiozenders zijn, maar ook goeie ontvangers? Is er behalve al die snuffelende neuzen niet veel meer een luisterend oor nodig? Een verbindend brein? Een kapitein op zee?

Alied van der Meer

dinsdag 17 september 2013

Neusgierig, citaten 2-7 september

Ik wil weten hoe je veters moet strikken. Ik heb al geoefend met papa.
Brechtje, 9 jaar

Ik wil altijd blijven leren, in mijn leven maar ook meer specifiek binnen mijn werk in de gezondheidszorg. Voor mij gaat dat nu over de nieuwste ontwikkelingen binnen de oncologie. De behandelingen, het optimaliseren van de zorg. Privé wil ik gewoon alles weten wat er in mijn omgeving gebeurt. In de buurt, in de straat. Ik wil overal bij zijn.
Barbara, 37 jaar

Het deeltje dat sneller zou gaan dan het licht, dit jaar ontdekt, daar wil ik wel meer van weten. Hoe ver de wetenschap reikt, dat wil ik sowieso graag volgen. Short history of nearly everything van Bill Bryson, ja dat vind ik er-rug leuk!
Frank, 37 jaar

Luuk van drie is in de ‘waarom’ fase en niet snel tevreden met een antwoord.
Zijn ouders: De w.c is een spannende plek voor hem, het wegspoelen iets magisch. Waar komt alles terecht? Het riool, ja, maar wat zegt zo’n kind het riool? We zijn met hem naar het watermuseum gegaan. Toen kon hij door het riool heen kruipen. Dan is de vraag ‘beantwoord’. Tot er weer een andere waarom komt natuurlijk, hahaha!
Luuk, 3 jaar

Sinds ik in Portugal in een hotelletje sliep met de naam Toetanchamon, verzamel ik alles over Toetanchamon, koningin Nefetete, alles over de Egyptische mythologie. Ik wil weten wat er zich allemaal afspeelde in die tijd. Hoe de piramides gebouwd zijn, hoeveel kamers er in zitten, op welke afstand de piramides van elkaar staan en waarom, hoe dat weer met de invalshoek van het zonlicht op een bepaald moment te maken heeft…
Ben, 65 jaar

Ik ben geïnteresseerd in planten en bloemen. Vooral in samenhang met voeding: wat heeft een mens nodig aan bouwstoffen, in welke planten vind je dat? Ik heb net een tuintje gekregen bij de oude ijsbaan, dus ik ga nu zelf dingen verbouwen. Daarover kan ik nog veel leren. Maar ik heb al boontjes en uien geoogst. Geweldig. Alsof ik het zelf gemaakt heb!
Aartine, 72 jaar

Ik wil dingen weten van oorlog. Hoe het begint en waarom eigenlijk? Zoals in Syrië. We hebben het er op school wel over gehad en ik heb het ook op het jeugdjournaal gezien. Waarom doen ze het? Ik weet het niet.
Rameysa, 9 jaar

Ik wil dingen weten over schilderen. Mensen maken me soms onzeker over hoe dat moet. Ik schilder de mensen met fantasie, maar soms denk ik: moet ik naar school, moet ik het leren zoals het ‘hoort’, heel precies, zoals in de werkelijkheid? Vind ik dat leuk? Of is dat toch niet mijn manier, mijn stijl? Dat wil ik ontdekken.
Fatma, 29 jaar

Jongleren, daar ben nieuwsgierig naar. Het begint met kunstjes leren, maar ik wil ook weten  hoe je het in een voorstelling kan gebruiken, hoe je met jongleren een ’verhaal’ kunt vertellen. Die combinatie van techniek en verhaal wil ik ook aan mijn kinderen overbrengen.  Ik laat me vooral inspireren door de filmpjes op YouTube.
Ed, 48 jaar

Foto’s van alle steegjes in een Italiaanse stad, mensen vanaf een terras, zwerfboeken in een kastje, kogelgaten in een huis, een windorgel in de grond, het huiselijk leven in Iran. Ik kijk vrij breed. Alles wat mensen doen en hebben gedaan. Hoe het leven zich ergens voordoet. Dat sla ik op. En soms ineens kan ik het ergens voor gebruiken.
Peter-Paul, 55 jaar

Als ik een mol in een grasveld bezig zie, als ik al die gangen zie, dan vraag ik me af: wáár blijft dat gras?? De grond wordt naar boven gewerkt, maar dat gras zie je nergens meer! Ik vraag me af: hoe zít dat?
Irma, 54 jaar

Neem nou de aarde. Een klein stipje tussen alle andere sterren en planeten. Het zou toch onlogisch zijn als wij hier het enige puntje in het heelal  zijn waar leven is! Dat vind ik een erg nieuwsgierig makende gedachte. Want waar is dat leven? En hoe ziet het er uit? Kijk, wat wij hier allemaal zitten te doen is eigenlijk al heel apart. Maar dan te bedenken wat er op andere plekken misschien nog allemaal kan zijn….!!!
Marijke, 52 jaar

Het leven na de dood. Ik zou er wel even rond willen kijken. Ik vermoed dat we overgaan in een ander soort energie, maar ik weet het niet zeker. Ik denk wel eens: waarom mogen we dat nou eigenlijk niet weten?
Henk, 57 jaar

Ik wil wel eens een dag in het hoofd van een ander zitten. Te weten komen of die persoon zijn manier van denken en horen en zien echt anders is als die van mij.
Chris

Ik ben aan het onderzoeken welke haagplanten in de winter groen blijven en waar we ze precies in onze tuin moeten planten.
Geertje, 60 jaar

Ik kom uit het westen en ik heb hier het ‘noaberschap’ ontdekt. Ik wil weten hoe je dat verder uit kan bouwen, want volgens mij is dat de oplossing voor allerlei problemen in deze tijd. De ‘communistische’ overheid met al z’n vergunninkjes en regeltjes gewoon uitsluiten! En samen met de mensen om je heen de verantwoordelijkheid nemen over hoe je wilt leven.
Nikko, 61 jaar

Mede mogelijk gemaakt door:


Neusgierig: citaten 1-7 september

Ik zou wel even in iemands hoofd willen duiken zodat ik snap hoe ze denken, bijbvoorbeeld bij arrogante mensen. Die kunnen je zo arrogant aankijken terwijl je niets hebt gedaan, dat zou ik wel willen snappen. Wat gebeurt er in dat hoofd?
Hannah, 14 jaar


Ik zou wel tien minuten een alcoholist willen zijn die allerlei  problemen heeft. Dan snap ik zo iemand misschien beter.
Sanna, 14 jaar


Ik wil alles weten van mensen. Wat ze beweegt, wat ze interessant vinden. Wat hebben ze voor ogen in het leven? Waar kunnen ze hun energie in kwijt?
Als kind was ik heel anders nieuwsgierig, ik was introvert. Gericht op details. Nu vind ik contact met anderen enorm belangrijk. Ik heb er meer ruimte voor. Het kan heel verrassend zijn waar iemand mee bezig is.  Als je diep graaft ontdek je iemands eigenheid.
Alexandra, 49 jaar


Hoe zit het met emoties, als je bijvoorbeeld verdrietig bent, waar komt dat dan vandaan? Wat gebeurt er dan in de hersenen? Worden ze groter of kleiner, welke signalen geven ze door? Komen de bewegingen van buiten of van binnen?
Quirine, 18


Ik ben altijd op zoek naar spannende boeken, griezelboeken. Dat het eng is en zo, een beetje eng niet té.
Selina 8


Als kind was ik altijd nieuwsgierig naar nieuwe dingen,vooral naar dingen die niet mochten. Ik woonde bij de Go Ahead daar mocht je niet komen, maar daar kwam ik wel altijd. Het was een spanning die ik wilde ontdekken. Je moest altijd over die muur, door de hekken. Ik wil nog steeds naar dat soort plekken. Ik mag als er iets te doen is graag redelijk vooraan staan!
Peter, 55 jaar


Ik zou later wel een speurneus willen zijn als bijvoorbeeld iemand is vermoord. In een huis DNA zoeken, een haartje bijvoorbeeld. En dat ik dan op de computer ga onderzoeken van wie dat DNA is, en dan met GPS zoeken, nummer nagaan en zo. En dan moet ie opgepakt worden natuurlijk, anders blijft ie maar doormoorden.
Aylisia, 10 jaar


Ik zou wel willen onderzoeken waarom mensen niet meer weten wat gezond eten is. Daar verbaas ik me echt over. Ook hoger opgeleiden hoor. Dat ze dan kinderen Fristie laten drinken want daar zit toch ‘melk’ in! Weten we het niet meer, hebben we dat niet meer meegekregen van onze ouders. Hoe kan dat nou?
Andrea, 44 jaar.


Mijn nieuwsgierigheid zit hier rechts boven in mijn hoofd, daar begint het altijd.
Mijn vriendin en ik zijn alle twee redelijk makkelijk in het maken van contact. We kwamen een keer een man tegen. Hij had een enorme klik met mijn vriendin en met mij ging alles op de rem, pats. En ik kan nog niet snappen wat het verschil nou was in dynamiek. Dat interesseert me dan.
Miek, 43 jaar


Ik wil zoveel mogelijk verschillende dingen doen en zo ontdekken waar ik naartoe moet. Ik zou wel mee willen lopen met een politicus, het gebied tussen bestuur en politiek in lijkt me leuk. Al die verschillende belangen die door elkaar heen spelen. Het lijkt me mooi als je daar middenin kan staan, de balans vindt en een advies kan geven.
Ynte, 21 jaar


Mede mogelijke gemaakt door:


maandag 16 september 2013

Liefhebben en nieuwsgierig zijn

Liefhebben en nieuwsgierig zijn
daartussen slaapt een zachte lijn

Vanaf de punten van hun haar
naderen die twee elkaar

Leo Vroman


De liefde en de nieuwsgierigheid liggen in elkaars verlengde. Bij elkaar in bed. Dat had  Leo Vroman dus al door. Wij dachten dit weekend ook zoiets. Want hoe zou het anders zo leuk en zo licht en zo gemakkelijk kunnen zijn: mensen bij de neus nemen, in de mooie gele bus laten plaatsnemen, en over hun nieuwsgierigheid laten vertellen? Het is inderdaad
alsof het over de liefde gaat,  en dan ook nog open en bloot, zonder blozen en stamelen en geschikt  voor alle leeftijden! Wat wil je nog meer?
De verhalen van de bezoekers in de bus dansen en springen om ons heen. Mannen en vrouwen van drie jaar tot tachtig jaar komen soms aarzelend meestal vrolijk aanzetten met onderwerpen die ze willen onderzoeken en besnuffelen. Het gaat van de zoektocht naar buitenaards leven, naar een dagje in iemands hersenen, tot een reis door het riool, de lichtval tussen piramides, en de ondoorgrondelijke gangen van een mol in het grasveld. Van leren jongleren, de snelheid van het licht, tot winterharde gewassen en het leven na de dood. Het zoeken, het nog niet weten, het jagen en tasten: dat is het spel, dat is het plezier. Heerlijk dus die nieuwsgierigheid, die neus waar we alles wat we de komende weken tegen zullen komen aan op kunnen hangen! We vragen ons wel af: willen al die vragen nou een antwoord?Moet die honger gestild? Of is dan de lust om te spelen en te zoeken voorbij? Misschien is het ook hier als bij de liefde. Dat zou mooi zijn. Want zoals verliefdheid transformeert tot ware liefde, zo kan nieuwsgierig-heid uitgroeien tot echte interesse. Dan roept de ene ontdekking de volgende vraag op, dan is er steeds een andere invalshoek, afgrond, lichtval, uitzicht, oplossing, gemis. Dan gaat het altijd door. En ze leefden nog lang en vaak -maar niet altijd- gelukkig. Dat klinkt niet slecht. En daar laten we het nu dus even bij. Maar we kunnen intussen wel vast met z’n allen nadenken over hoe dat eruit zou zien: een bibliotheek als een ware liefde, die vragen oproept in plaats van beantwoordt, waar je doorheen wilt rennen, die je aan wilt raken, toe wilt zingen, wilt omarmen. En als dit een beetje te wild klinkt: een bibliotheek waar je stil van wordt en alle tijd, en rust en aandacht aan wilt geven. Hoe ziet die eruit?
Ideeën vóór 31 december opsturen naar: neusgierig@obdeventer.nl    

Alied van der Meer

1e blog in het kader van project Neusgierig van Gonnie  Kleine en Alied van der Meer, een kunstproject in de aanloop naar de nieuwe Deventer bibliotheek.


mogelijk gemaakt door de Provincie Overijssel





woensdag 4 september 2013

De lange leuke weg naar de nieuwe bibliotheek

Alle neuzen richting nieuwbouw

De Bibliotheek Deventer is op weg naar een nieuw gebouw met passende dienstverlening. Om iedereen mee te nemen in het traject is het project Kunst en Architectuur ontwikkeld. Diverse kunstenaars betrekken en informeren op eigen wijze publiek en medewerkers. Te beginnen op 7 september tijdens de Vrijetijdsmarkt met ‘Neusgierig’

‘Neusgierig’ is ontwikkeld door kunstenaars Gonnie Kleine en Alied van der Meer. De komende maand rijden ze beide rond in de Gele Verhalenbus van de bibliotheek met daarop een grote neus. De bus, de neus en de chauffeurs staan symbool voor de universele menselijke nieuwsgierigheid. Al snuffelend gaan ze hun neus achterna om u te vragen waar u nieuwsgierig naar bent. Op kunstzinnige wijze laat u uw reactie achter in de bus. Zo wordt u, aldus de kunstenaars, op artistieke wijze tot een elementair deeltje van het grote ‘willen weten’ wat de mens voortdrijft, en tot de basis van een nieuwe bibliotheek in ons stadshart!
De eerste halte van de Neusgierige Bus is de Lebuinuskerk waar op zaterdag 7 september van 11.00 tot 16.00 uur de jaarlijkse Vrijetijdsmarkt wordt gehouden.


Locatie Stromarkt
De lange weg
We zijn al lang bezig met nieuwbouw. Te lang zeggen sommigen, maar een lange weg kun je leuk maken. En dat proberen we te doen met 'Neusgierig'. Het is de eerste leuke actie die start in het kader van het grote project Kunst en Architectuur bij de nieuwe bibliotheek. Er volgen er dus meer.

Eerst lichten we de lange weg nog even toe. Die begon al in 1995 met het maken van plannen. Diverse locaties en ideeën passeerden de revue. Uiteindelijk heeft de gemeenteraad in 2011 besloten dat er een nieuwe bibliotheek in het centrum van de stad moet komen. En wel op de Stromarkt.

Locatie Nieuwe Markt
Bezuinigingen zijn er de reden van dat inmiddels ook de Nieuwe Markt als locatie in beeld is. Mogelijk zou dat een beter alternatief zijn omdat er gezocht wordt naar een goedkopere invulling van de nieuwbouw. Binnenkort - in september of oktober - zal door de gemeenteraad een keuze gemaakt worden voor de locatie voor de nieuwe bibliotheek in het centrum: Nieuwe Markt of Stromarkt.

Daarna kunnen we van start. De keuze voor een architect die ontwerpen gaat maken - eerst voorlopig (VO) en dan definitief (DO) - zal een van de eerste stappen zijn. Uiteindelijk komt er een heel bouwplan, een bestek en een aanbesteding. Er zal gesloopt en gebouwd gaan worden. En dan - na de oplevering - wordt er ingebouwd en ingericht.

Uiteindelijk zullen we de nieuwe bibliotheek heel feestelijk gaan openen. Met muziek en dichters en natuurlijk heel veel kinderen want zij hebben de toekomst en mogen zeker niet ontbreken. Zo zien we dat voor ons. Maar dan zijn we in ieder geval meer dan twee jaar verder.

De leuke weg
Hoe dan ook zullen we met elkaar moeten gaan wennen aan het idee dat de Bibliotheek Centrum vertrekt naar een nieuwe plek. Dat zal heel behoorlijk wennen zijn. We weten niet beter dan dat de bibliotheek aan de Brink zit. Al bijna 100 jaar, sinds 1916.

Om het gewenningsproces levendig, bijzonder en vooral van u en ons te maken hebben we van de provincie Overijssel subsidie gekregen om kunstenaars in te zetten. Eén kunstenaar wordt heel specifiek bij het ontwerp van het gebouw betrokken. Hij of zij zal nieuw media integreren in de architectuur zodat er recht gedaan wordt aan de bibliotheek in een een crossmediale omgeving.

En er is geld voor tien kunstenaars die tijdens de lange weg met ons aan de slag gaan: met de mensen van de bibliotheek, de gebruikers van de bibliotheek en de inwoners van Deventer. Er komen kunstprojecten die ons actief en artistiek betrekken bij het traject naar een nieuwe bibliotheek. Maar er komen ook alvast activiteiten die met de bibliotheek te maken hebben op de nieuwe locatie of in het nieuwe gebied. Zo kunnen we niet alleen wennen aan de nieuwe plek, we krijgen er ook allerlei ideeën over. De nieuwe plek gaat leven bij u en bij ons. Dat is de bedoeling.

Alles wat we gaan doen is via ons blog en op de nieuwbouwpagina op onze website te volgen. Zowel over de nieuwbouw als over de kunstprojecten.

Uiteraard horen we graag wat u ervan vindt. Mail ons via nieuwbouw@obdeventer.nl .

Jos Debeij

maandag 2 september 2013

Vertelfestival trekt stoet aan stoere kinderen

Zondag organiseerde de Bibliotheek Deventer het Vertelfestival met als thema STOER! Ik hielp een handje mee en mocht van dichtbij meemaken hoe ouders en kinderen genoten van de theater- en vertelvoorstellingen, de workshops en het sprookjescafé. Maar het hoogtepunt voor mij was de opening van de Gele Verhalenbus. Over de achtergrond van deze verhalenbus kunt u meer lezen in Nieuwsblad Steden Driehoek

De organisatie kan terugkijken op een geslaagde dag. Ruim 650 bezoekers bezochten het vertelfestival. Hoe mooi het was? Kijkt u naar een compilatie van foto's in onderstaand filmpje.