De Nationale Gedichtendag werd in Deventer traditiegetrouw afgesloten met een dichtersavond in Theater Bouwkunde. In een bomvolle zaal luisterde het publiek naar zestien genomineerde gedichten met als thema 'verwondering'. Alfred Bronswijk sleepte de eerste prijs in de wacht bij de volwassenen, bij de jongeren won de vijftienjarige Michael Wallenburg.
De jury, bestaande uit Jos Paardekooper, Jeroen Schwartz, stadsdichter Herman Posthumus Meyjes en presentatoren Jan Kruse en Bep Spa, kon een keuze maken uit 74 inzendingen bij de volwassenen en meer dan honderd bij de jongeren. De zestien genomineerde gedichten werden allen voorgedragen door de auteurs. 'Verwondering' bleek een veelzijdige inspiratiebron. Zo nam een deelnemer het heelal als invalshoek, een ander het publiek bij recreatieplas Bussloo.
Winnaar Alfred Bronswijk had een sonnet ingediend; een gedicht van veertien regels, gewoonlijk verdeeld over vier strofen:
VERWONDERING
Er bloeien toverbomen voor mijn vensterruit.
De mensen kijken. Niemand die het ziet,
hoe uitzicht zo grijs in kleur verschiet,
dat zelfs de zwartste raaf een lichtend loflied fluit.
Daar is geen boom, noch kleur. Er klinkt geen nieuw geluid,
zegt men - Wat is dat is. En anders niet.
Er bloeien toverbomen voor mijn vensterruit.
De mensen kijken. Niemand die het ziet.
Is het gewicht der dingen ook hun grensgebied?
Ervaren gaat toch boven het meten uit?
Vraag ik - Maar zij, zij blijven binnen de limiet
waar het mysterie vanzelfsprekend wordt geduid.
De mensen kijken. Niemand die het ziet.
Toch bloeien toverbomen voor mijn vensterruit.
De tweede plaats was voor 'Broos geluk' van Piet van der Klis, de derde prijs ging naar Judith Vrielink-Simonse met 'Kon ik me maar warmer woorden wensen'.
Het winnende jongerengedicht van Michael Wallenburg werd met de nodige hilariteit ontvangen:
HET MEER DER SPEKNEKKEN
Dikke mensen bij de hamburgertent
Als zwetende walrussen smachtend naar vis
Domme kinderen die een kuil met water gelijkstellen aan een zwembad.
Het groenbruinige water waar toch nog vissen in leven en mensen zwemmen,
ik verwonder me hierover.
Van da afgebrande sauna tot het misselijkmakende naaktstrand is het een massa dikke toeristen en krijsende kinderen.
De wc's zijnalles behalve welriekend, het is zelfs zo erg dat mijn maag spontaan uit mijn buikholte springt en ik voor een ogenblik begrijp waarom mensen in het water plassen.
En DAN zie ik weer een dikke vent maar liefst twee kroketten in zijn mond douwen en dan denk ik jij hebt genoeg vetreserves vriend.
Mijn zeurende neefjes die ijs willen, ik kan het echt niet aan.
Bussloo het dieptepunt van elke vakantie.
De tweede plaats bij de jongeren was voor Colin Westerink met 'Kale vlaktes', de derde prijs ging naar Dennis Dul met 'Gedachtes'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten