Deventer boekenstad versterkt!

Eindelijk mogen we het hardop zeggen: we gaan fuseren met de Athenaeumbibliotheek! Achter de schermen is er hard gewerkt aan de voorbereiding van deze fusie. Zo op het eerste gezicht lijkt het gemakkelijk en misschien wel vanzelfsprekend. Twee organisaties in één stad die zich beiden bibliotheek noemen samenvoegen, waarom niet?

We hebben ons als openbare bibliotheek direct vanaf het begin gerealiseerd dat het twee verschillende soorten werelden zijn, die van een wetenschappelijke/erfgoed bibliotheek en die van een openbare bibliotheek. De focus bij de eerste ligt op het overdragen en delen van specifieke kennis en informatie, op de historische collectie en op de bewaarfunctie. De focus bij de openbare bibliotheek ligt naast een actueel en breed aanbod van collecties bij het stimuleren, ondersteunen, faciliteren en toerusten van burgers om mee te kunnen doen in en bij te kunnen dragen aan de moderne kennissamenleving. Toen de vraag kwam vanuit de gemeente Deventer of wij wilden fuseren met de Athenaeumbibliotheek wisten we één ding zeker. Denk niet dat het gemakkelijk en vanzelfsprekend is, daarvoor zijn de verschillen te groot. Vervolgens hebben we een zorgvuldige afweging gemaakt van kansen en risico’s. De risico’s waren onderwerp van de gesprekken die we de afgelopen maanden hebben gevoerd met gemeenteambtenaren.  De kansen? Ja dat is toch vooral een kwestie van vertrouwen. Vertrouwen in de kwaliteit van beide bibliotheken, de inzet en professionaliteit van de medewerkers, vertrouwen in de mogelijkheid in de toekomst op de Stromarkt synergie te behalen en vooral vertrouwen dat we met een combinatie van deze twee prachtige bibliotheken ons gezamenlijke publiek beter kunnen bedienen.

En wat gaat u ervan merken? Voorlopig niet zoveel. De Athenaeumbibliotheek blijft de dienstverlening vanuit het pand aan het Klooster verzorgen en de Openbare Bibliotheek blijft nog even zitten aan de Brink. We continueren de hoofdlijnen van het collectiebeleid van de Athenaeumbibliotheek en de wetenschappelijke steunfunctie voor de Provincie Overijssel waarmee de Athenaeumbibliotheek haar rol vervult in het landelijke stelsel van zogenaamde plusbibliotheken. Digitaal gaan we de collecties goed op elkaar afstemmen en natuurlijk gaan we vanaf 2016 kijken waar we door samen op te trekken de educatie- en presentatiefunctie kunnen versterken. Mooi om met elkaar en met Deventer Verhaal, Stadsarchief Deventer en de Leeuwenkuil na te denken hoe we dit prachtige erfgoed nog meer kunnen delen, laten zien en erover kunnen vertellen.

Net zoals we bij de openbare bibliotheek de mening en inbreng van de gebruikers raadplegen, zo gaan we in het nieuwe jaar graag het gesprek aan met iedereen die zich betrokken voelt bij het heden en de toekomst van de Athenaeumbibliotheek. Met uw inbreng bouwen we verder aan deze nieuwe organisatie in Deventer!

Alice van Diepen
directeur
avandiepen@obdeventer.nl

Raar maar waar : mutsen, losers en andere bijzondere kinderboeken

In Trouw van afgelopen woensdag stond een opvoedvraag van een ouder die zich afvroeg of ze de literaire opvoeding van haar kroost had laten versloffen. Het immens populaire dagboek van een muts wordt door haar kinderen verslonden, evenals de boeken over het leven van een loser. Verhalen met korte zinnen, op elke pagina een stripje, grote kleurige letters. Eigenlijk slecht geschreven en slecht vertaald vond ze, maar de kinderen vreten het, en: "gaat het er niet om dát ze lezen, maakt niet uit wat ?"

Kwalitatief is het allemaal niet heel hoogstaand, oordeelt de kinderboekenrecensent Bas Maliepaard, maar de verhalen liggen dicht bij de belevingswereld van kinderen. "Laat ze lekker lezen waar ze enthousiast over zijn, maar haal ook de betere boeken in huis en lees voor" is zijn advies.

Dat laatste kan ook nog bij beginnende pubers. "Leer ze genieten van taal. Laat ze zelf voelen wat er onder een beschrijving zit." Hij komt regelmatig op scholen en vraagt kinderen dan wat ze mooier vinden: 'De hond ligt in zijn mand, zijn neus is zwart', of: 'De hond ligt in zijn mand, zijn neus lijkt een glimmend dropje'. "Beeldspraak wint het altijd. Als je hen erop wijst, leren ze die waarderen."

Onze 'eigen' bestsellers - Francine Oomen, Paul van Loon, Carry Slee - vallen volgens Maliepaard ook nog onder de makkelijke boeken. Ze zijn duidelijk beter verzorgd en beter geschreven, maar niet wat hij verstaat onder literair. Het mooiste is een boek dat én mooie taal, én avontuur én diepere psychologie bevat. Astrid Lindgren, Paul Biegel, Joke van Leeuwen en Tonke Dragt passen daarin.

Maar er is ook veel modern moois. Anna Woltz, Enne Koens, Marjolijn Hof en Simon van der Geest, somt Maliepaard op. Of voorlezen ze vanzelf naar de literatuur leidt, durft hij niet te beweren. "Mijn broer en ik hebben dezelfde, behoorlijk literaire opvoeding genoten. Ik ben recensent, hij leest nauwelijks nog. Maar we dragen wel allebei de prachtigste verhalen met ons mee."

Mooi toch, dat de bibliotheek er is om er kennis mee te maken, de boeken te bekijken, te lenen.

Dat kan ook vanuit huis: leen een e-book en lezen maar.

Smakelijke volksverhalen tijdens tweede Voorleeslunch voor ouderen

Op donderdag 1 oktober, de Internationale Dag van de Ouderen, organiseerden de Bibliotheek Deventer en Raster Welzijn voor de tweede keer een Voorleeslunch voor senioren. Rob de Jong, directeur Vrijwilligers Centrale Deventer, Clemens Hogenstijn, gepensioneerd stadshistoricus en PvdA raadslid Bep Spa disten de meest smakelijke volksverhalen op in de Bibliotheek Keizerslanden, Servicepunt De Hoven en Bibliotheek Diepenveen.

In totaal 70 ouderen namen deel aan de lunch. In Bibliotheek Keizerslanden was het muisstil toen Rob de Jong voorlas uit het boek 'De Noordenberg' van Gerhardt Mulder. Het boek speelt zich af in het Deventer van 1920 en gaat over het leven van de vader van Mulder. Zijn ouders, de grootouders van de auteur dus, hadden een sleperij annex tapperij op het Klooster. De verhalen zorgen voor veel herkenbaarheid bij de toehoorders.

Clemens Hogenstijn leest voor in Servicepunt De Hoven

De reacties naderhand waren alleen maar positief. Samen luisteren naar verhalen is een mooie manier om anderen te ontmoeten en te leren kennen. Het geeft gespreksstof te over, niet alleen tijdens de lunch, maar ook tussen de verhalen door. Geboren en getogen Deventenaren waren verrast dat ze toch nog nieuwe dingen hoorden over hun stad hoorden. Daarnaast viel de lunch ook in de smaak. Eenvoudig maar goed!

De Voorleeslunch voor ouderen is mede mogelijk gemaakt door Albert Heijn Keizerslanden, Mondhygiëne Praktijk Deventer en supermarkt Spar op de Worp.

In Bibliotheek Keizerslanden hangen ze aan de lippen van lezer Rob de Jong

Marjan Berk schreef het speciale Nationale Voorleeslunchverhaal Mijn Oma. Daarin beschrijft ze hoe anders haar leven met haar geliefde opa en oma Kikker. Hoe ze op een dag zomaar naar Zuid-Afrika vertrekken en dat oma terug komt na de oorlog omdat opa overleden is. Marjan Berk komt overigens zaterdag 10 oktober met verhalen naar de Bibliotheek Centrum tijdens de Opa en Omadag.

Reizen naar de Bibliotheek Deventer en terug

De Veluwe

Sinds ik bij de Bibliotheek Deventer werk reis ik vrijwel iedere werkdag met de trein van Amersfoort naar Deventer en vice versa. Circa twee uur reistijd per dag, dus minimaal 8 uur per week. Acht uur per week bevind ik mij op perrons, in treinen, tussen station en huis of station en werk. Je zou het een soort tussenruimte kunnen noemen of tussentijd.

Op het moment van schrijven trekt de Veluwe zich aan mij voorbij. Blauwe lucht, dennenbomen, plukjes paarse hei tussendoor. Over het algemeen geniet ik erg van deze tussentijd. Het geeft me de kans werk voor te bereiden of af te ronden, berichten te lezen of te delen via Twitter, een boek te lezen of even in slaap te dommelen. Het traject tussen Amersfoort en Deventer is heerlijk rustig en op een enkele storing na heb ik weinig last van uitvallende of vertraagde treinen. Het is landschappelijk gezien ook een bijzonder traject. Vanuit Amersfoort volgt eerst het coulisselandschap van de Gelderse Vallei. Verspreid liggende boerderijen, weilanden met zowaar nog koeien buiten en daartussendoor kleine stukjes bos. Dat vriendelijke landschap gaat geleidelijk over in de uitgestrekte dennenbossen van de Veluwe. Een korte tussenstop in Apeldoorn is het enige stukje stedelijk landschap op het traject. Na Apeldoorn volgt nog een meer afwisselend gebied met kleine plaatsjes als Twello en de Worp die omringd zijn door groen, tuinderijen en bossen. En dan als klap op de vuurpijl krijg ik als treinreiziger een fantastische blik op de IJssel met de stad aan haar oevers. Station Deventer, ik pak mijn fiets uit de tijdelijke, vaak propvolle stalling tegenover de Schouwburg en fiets het laatste, inmiddels vertrouwde stukje naar de Bibliotheek Deventer.

Alice van Diepen
directeur
avandiepen@obdeventer.nl