Daar heb je vrienden voor!

Iets nieuws beginnen, het klinkt zo fris en doelgericht, echt iets om naar uit te zien! Dat is het natuurlijk ook, maar iets nieuws beginnen is ook iets ouds en vertrouwds afsluiten. En daar gaat de emotie op een hele andere manier van stromen. Je krijgt knopen in je maag want je weet wat je achterlaat, maar niet wat je vindt. Het idee om te blijven zitten waar je zit wordt ineens weer een aantrekkelijke optie. Althans zo is het voor mij heb ik gemerkt.

De laatste twee jaar loop ik met de gedachte rond de stap te wagen om Zwolle te verlaten en te gaan wonen waar mijn werk is. Deventer heeft me altijd al getrokken. Ik keek er ooit naar een eigen huis. Dat huis kwam er ook, maar in dezelfde stad waar ik al woonde. Het was een veilige keuze. Inmiddels zijn we ruim 17 jaar verder en nu ben ik er écht aan toe. Toch?

Mijn vrienden vinden van wel en doen er alles aan me te helpen mijn huis representatief voor de verkoop te maken. Dat betekent afscheid nemen van bergen met spullen die ongemerkt je leven binnengeslopen zijn. Van de meeste wist je niet eens meer dat je ze had. Daar moet je ook niet te lang naar kijken, voor je het weet raak je weer gehecht. Niet zozeer aan het ding, het is de herinnering die het bijzonder maakt. Om dit proces van opruimen alleen te doorlopen is (voor iemand als ik) bijna niet mogelijk en dus ben ik blij met die vrienden. Ze houden de vuilniszak open, ik gooi mijn leven erin en zij geven mij aanmoedigende complimenten.

Maar dan de boeken, wat doe ik met de boeken? Door de jaren heen heb ik kasten vol verzameld en als je er over nadenkt heeft ook elk boek zijn verhaal. Het liefst wil ik niets weg doen, maar het moet. In de papierbak gaat te ver. Op Marktplaats zetten te veel werk, naar te kringloop te onpersoonlijk. Wat dan? Gelukkig heb je ook daar vrienden voor.

Boekenkelder van de Vrienden

De Vrienden van de Bibliotheek Deventer is een groep vrijwilligers die in de kelder van de bibliotheek aan de Brink afgeschreven boeken verkoopt. Het geld wat daarmee opgehaald wordt komt voornamelijk ten goede aan projecten en activiteiten van de bibliotheek die niet betaald kunnen worden uit het normale budget zoals het Vertelfestival, het Huis van Zwartepiet en het Verteltheater in de wijken. De vrienden sponsoren ook de Gele Verhalenbus met de theatrale vertellers van de bibliotheek die verhalen gaan brengen in heel Deventer. Onlangs kwam er een koffieautomaat in het pand aan de Brink voor de cursisten van de Volksuniversiteit Stedendriehoek. De bibliotheek is VU-participant onder meer door het leveren van cursusruimte en heeft daarmee de rol van gastgever. Daar hoort het aanbieden van een goede kop koffie bij. Vinden ook de vrienden en ze deden een aanzienlijke duit in het zakje.

Inmiddels bestaan de Vrienden al bijna 30 jaar en voor zover ik het kan inschatten is het een hele hechte club. In ieder geval zetten ze zich elke vrijdag en zaterdag met hart en ziel in om zoveel mogelijk omzet te draaien. Met muntjes komt alles binnen, 50 cent hier, een euro daar. En dan hebben we het nog niet eens over het voorwerk. De boeken sorteren, ze prijzen, invoeren in het systeem en op z’n plek zetten. En niet alleen afgeschreven boeken, maar ook boeken die gedoneerd worden door particulieren. Ze zijn overal blij mee, wijzen niets af omdat het onverkoopbare oude troep zou zijn. Die zit er natuurlijk tussen, maar ze zeggen het niet. Ze behandelen jouw boeken of die van je dierbaren met respect, want de Vrienden weten als geen ander dat het weg doen van boeken emotioneel kan zijn.

Als medewerker van de bieb ben ik al langer trots op de Vrienden, maar nu dus helemaal. Het besef dat ik mijn boeken in goede handen bij ze achterlaat maakt het mij een stuk makkelijker afscheid te nemen. Sterker nog, ik heb het al gedaan op Eerste Paasdag. Met die knoop in mijn maag, maar doelgericht naar de toekomst.